کودک و نوجوان > فرهنگی - اجتماعی - خانه فیروزهای:
من در ساحل نشستهام
و بسیار غمگینم
دریایم را گم کردهام!
هیچ صدفی ندارم
هیچ موجی
هیچ قایقی
قایقم را با دستهای خودم شکستهام
و در اقیانوسهای گذشته گم شدهام
* * *
تو که در قلبت دریا داری
مرا ببین
و به یادم بیاور
که شناگر ماهری بودم
هر چه بزرگتر میشوم
بیشتر از دریا دور میشوم
مناظرم را از دست میدهم
عشق را فراموش کردهام
* * *
تو که در قلبت دریا داری
مرا ببخش
که هر چه قایق به من دادی
از دستم رفت
* * *
دوستت دارم
خدای امواج
خدای زندگی!
مراقبت از کودک...برچسب : نویسنده : محمد رضا جوادیان koodakan بازدید : 261